باخت در زمین، پیروزی روی سکوها/ زنانه ترین روز آزادی!

به گزارش امسیرو ال کلاسیکوی ایران؟ شاید اما برای بسیاری از ما دیروز روز دیگری بود؛ روز زنان. زنانی که برای ورود به ورزشگاه مسیر پر فراز و نشیبی طی کرده بودند حالا می توانستند بدون روبرو شدن با این پیام که «این جایگاه متعلق به مردان است» هر قسمتی از آزادی که دوست داشتند بلیت بخرند بنشینند و یک صدا تیم محبوب شان را تشویق کنند.

پرسپولیس و سپاهان در چارچوب هفته بیست وهفتم لیگ برتر فوتبال جمعه ۲۹ فروردین به مصاف هم رفتند. پرسپولیس با اینکه میزبان مسابقه بود و از حمایت پرشور زنان هوادارش بهره می برد در نهایت دو بر صفر شکست خورد؛ شکستی که شانس قهرمانی را از سرخ ها گرفت و راه رسیدن شان به سوی لیگ نخبگان را دشوارتر کرد.

شکست از دست رفتن قهرمانی دوری از لیگ نخبگان؛ همه این ها برای تیم و هوادارانش تلخ است. اما اصل ماجرا در مستطیل سبز رقم نخورد بلکه روی سکوها جریان داشت؛ جایی که هزاران زن عاشق فوتبال آزادی را لبریز از شور و تشویق کردند. آن ها تا سوت پایان در کنار تیم شان ایستادند.

ماجرا از آنجایی که شروع شد که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال دیدار تیم های پرسپولیس و سپاهان را از حضور هواداران مرد محروم کرد و تنها به زنان اجازه ورود داد. دیدار رفت ۲۶ آذر ۱۴۰۳ در نقش جهان برگزار شد. زنان طرفدار سپاهان سنگ تمام گذاشتند و فوتبال ایران برای اولین بار شاهد حضور هزاران هوادار زن در ورزشگاه بود. طبق اخبار اعلام شده حدود ۴۵ هزار زن هوادار وارد ورزشگاه شدند و تیم شان را تنها نگذاشتند. بازی برگشت ۲۹ فروردین در آزادی برگزارشد. بیش تر سکوها یک دست سرخ پوش شدند و آزادی در قرق زنان بود. زنان طرفدار سپاهان هم تیم شان را تنها نگذاشته و خود را به آزادی رسانده بودند.

ما نه خواهان حذف مردان از ورزشگاهیم و نه معتقد به تبعیض جنسیتی؛ هواداری حقی است برای همه بی تفاوت به جنسیت. با این حال اگر برای لحظه ای انتقادات وارد به حکم صادر شده را کنار بگذاریم آن چه دیروز رخ داد نمایش باشکوهی از هواداری زنانه بود؛ هواداری که نه گل دقیقه ۲ سپاهان و نه گل به خودی گولسیانی نتوانست آن را ساکت یا مأیوس کند. زنان تا آخرین لحظه ها تیم شان را تشویق کردند و در عین حال اخلاق و رفتار حرفه ای را تمام و کمال رعایت کردند.

نارضایتی به نتیجه نه با پرتاب بطری بود و نه فحاشی بلکه طرفداران پرسپولیس برای بیان اعتراض خود فقط در دقایق پایانی بازی علیه مدیرعامل پرسپولیس شعار دادند. با این حال پشت تیم و بازیکنان شان ماندند مثل خانم میان سالی که بعد از بازی می گفت “با یک برد هوادار پرسپولیس نشده ایم که با یک باخت پشت تیم را خالی کنیم.”

یکی دیگر از نکات جالب توجه این بود که آزادی هنوز مشکلات زیادی برای میزبانی تماشاگران مرد و زن دارد. تعمیر و نوسازی این ورزشگاه مدت هاست که آغاز شده اما هنوز به سرانجام نرسیده است. تصویر قسمت های در دست مرمت ورزشگاه از زیبایی بصری فضا کم می کرد. گلایه از سرویس های بهداشتی هم که سر درازی دارد و باید فکری به حال آن شود اما یکی از نقاط قابل تقدیر برای میزبانی از هواداران در نظر گرفتن چندین دستگاه اتوبوس بود که زنان را به مترو می رساند تا در برگشت خود دچار مشکل نشوند.  

با تمام این تفاصیل و نتیجه ای که متفاوت با خواست شور حاکم بر ورزشگاه بود اما حتی در تلخیِ شکست لبخند بر لب ها بود؛ چرا که دیروز نه تنها روز تقابل پرسپولیس و سپاهان بلکه نمایشی باشکوه از همراهی حضور و توانمندی زنان در صحنه هواداری فوتبال ایران بود.

صحنه های تشویق یک صدای تماشاگران خانم باید تلنگری برای هواداران آقا باشد که می توان به دور از عصبانیت و فحاشی از بازی و فضای ورزشگاه لذت برد و تیم خود را تا پایان ایستاده تشویق کرد؛ کاری که هواداران تیم های بزرگ و پرطرفدار می کنند.

پایان خبر امسیرو