والدین ممکن است متوجه این موضوع شوند که نوزادشان از برقراری تماس چشمی خودداری می کند یا پاسخی به آن نمی دهد و یا ایجاد پیوند عاطفی با آن ها برایش مشکل است. کودکان مبتلا به اوتیسم پاسخ های نامعمولی به تجربیات حسی دارند و ممکن است تنها به صداها، بافت ها، بوها یا طعم های خاصی حساس باشند. آن ها ممکن است در هماهنگی حرکتی نقص داشته باشند و عضلات شان ضعیف باشند.کودکان مبتلا به اوتیسم، ممکن است بسیاری از رفتارهای تکرار شونده، مانند به هم زدن دست ها، تکان دادن اندام های بدن و یا در آوردن صدا را در اوایل زندگی داشته باشند.آن ها ممکن است اشیا را بارها به ترتیب بچینند و بهم بزنند. برخی کودکان با حرکاتی مکرر مانند گاز گرفتن دست و ضربه به سر به خود آسیب می زنند.
چه عواملی باعث اختلال طیف اوتیسم می شوند؟
ما دقیقاً نمی دانیم که چه چیزی باعث اختلال طیف اتیسم می شود اما احتمالاً ترکیبی از عوامل باشد.احتمال داشتن اتیسم در اعضای خانواده یک کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم نسبت به کسانی که مبتلا به اختلال طیف اتیسم نیستند، بیشتر است. این نشان می دهد عوامل ژنتیکی در آن نقشی دارند. برخی از کودکان یک بیماری پزشکی نادر دارند که ممکن است با اختلال طیف اتیسم همراه باشد.علایم اختلال طیف اوتیسم در کودکان بزرگتر یا نوجوان (9-18 سال) چیست؟علایم اختلال طیف اتیسم معمولاً در این گروه سنی ظریف تر است. کودکان بزرگتر و نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در تفکر انتزاعی مشکل دارند و اغلب آگاهی بیشتری از مشکلات خود در روابط با همسالان خود پیدا می کنند.
اختلال طیف اوتیسم چگونه تشخیص داده می شود؟نگرانی های اولیه:شما ممکن است یکی از اولین کسانی باشید که علایم اختلال طیف اتیسم را در فرزند خود مشاهده می کنید. معلمان کودک ، بهیار کودک یا پزشک خانواده نیز ممکن است نگرانی هایی را در مورد رشد کودک شما بیان کنند. پزشک کودک شما در هر مراجعه رشد و نمو کودک شما را بررسی می کند. در مورد هرگونه نگرانی درباره رشد و رفتار فرزندتان با پزشک صحبت کنید.اوتیسم درمان قطعی دارد؟هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد. درمان اوتیسم در هر فرد با توجه به وجود علایم متفاوت است و درمان ها و راه حل هایی جهت مدیریت مشکلات همراه با اوتیسم وجود دارد، که این مشکلات می تواند شامل ، افسردگی، اختلال وسواسی – اجباری و اختلالات خواب باشد. در حالی که ممکن است این درمان ها برای همه ی افراد مبتلا به اوتیسم موثر واقع نشود، گزینه های کمک کننده ی بسیاری به مردم وجود دارد.
بهبود کودک مبتلا به اوتیسم
مداخلات درمانی سودمند شامل موارد زیر هستند:تحلیل رفتار کاربردی: مربی در ابتدا سعی می کند که پیرامون رفتارهای خاص فرد مبتلا به اوتیسم و تاثیر محیط بر این رفتارها و نحوه ی یادگیری اطلاعاتی به دست آورد و هدف این درمان تقویت رفتارهای مثبت و کاهش رفتارهای منفی است. لباس بتمن باعث می شود که فرزندم احساس قهرمانی کند پس تصمیم گرفتم آن را برایش بخرم . همچنین می تواند به بهبود ارتباطات، حافظه، تمرکز و عملکرد تحصیلی کمک کند. مربی می تواند با تجزیه و تحلیل رفتارهای فعلی و آموزش گام به گام رفتارهای جدید، باعث بهبود عملکرد فرد مبتلا و همچنین اطرافیان او شود.
رویکرد مبتنی بر روابط و تفاوت های فردی و توسعه ای: درمانی که بیشتر با نام فلورتایم شناخته می شود. در این روش کودک و والدین با هم در زمین بازی قرار می گیرند و به فعالیت هایی که کودک دوست دارد، مشغول می شوند. اجازه می دهند که کودک بازی را هدایت کند که منجر به توسعه ی توانایی های کودک می شود. از طریق این مشارکت، یک کودک مبتلا به اوتیسم، ارتباطات دو طرفه و پیچیده، تفکر احساسی و صمیمیت، چگونگی کنترل خود و ارتباط با محیط پیرامون را یاد می گیرد .جهت کار درمانی و اقدامات حمایتی برای اوتیسمی ها:کاردرمانی به کودک مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های روزمره ی زندگی مانند پوشیدن لباس بدون کمک دیگران، رعایت نظافت و بهداشت و سایر مهارت های حرکتی را یاد بگیرد. آموزش این مهارت ها به کسب استقلال او کمک می کند. افراد مبتلا به اوتیسم این حرکات را به مدت 30 تا 60 دقیقه خارج از جلسات درمانی تمرین می کنند.
آموزش پاسخ محور: هدف از این درمان تقویت انگیزه جهت یادگیری و برقراری ارتباط در کودکان اوتیسم است و درمانی مبنی بر بازی است که بر تقویت طبیعی متمرکز است. به عنوان مثال، اگر کودک یک ماشین اسباب بازی بخواهد و خواسته ی خود را از راه مناسبی بیان کند، آنها به جای یک پاداش غیرمرتبط مانند آبنبات، ماشین اسباب بازی را دریافت می کنند. این اقدام باعث تشویق کودکان اوتیسم به شروع تعاملات اجتماعی می شود و تنها به آنها پاسخ می دهند. قیمت لباس اسپایدرمن معمولاً توسط مواد استفاده شده، طراحی، و لوازم جانبی تعیین می شود. مداخله در توسعه ی روابط: این درمان متمرکز بر اهمیت تفکر پویا یا توانایی انعطاف پذیری افکار و موقعیت های پردازشی برای کمک به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم است.
انواع اوتیسم چیست؟
اوتیسم یک سندرم است که به عنوان اختلالات طیف اوتیسم شناخته می شود، سایر اختلالات ارتباط اجتماعی یا بیماری های شناخته شده در این محدوده، عبارتند از:اختلال درخودماندگی: این اختلال همان چیزی است که با شنیدن کلمه ی اوتیسم به ذهن هر فردی می رسد و به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی های تخیلی در کودکان زیر 3 سال گفته می شود.کودکان با این اختلال مشکل زبانی ندارند و میانگین هوشی آنها در تست هوش، بالاتر از متوسط است، اما مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.
اختلال فراگیر رشد (اوتیسم آتیپیک یا غیرمعمول): یک دسته ی عمومی و فراگیر برای کودکان دارای برخی رفتارهای اوتیسمی است، که در سایر دسته ها قرار نمی گیرند. لباس های مرد عنکبوتی جدیدش با الهام از دنیای علمی تخیلی بود و به او حس کودکی میداد . اختلال تخریب دوران کودکی: این کودکان حداقل در دو سال اول زندگی رشد طبیعی دارند، اما پس از آن بخش بزرگی از مهارت های ارتباطی خود را از دست می دهند. اختلال بسیار نادری است و پیرامون در نظر گرفتن این اختلال به عنوان یک بیماری در بین بسیاری از متخصصین بیماری های ذهنی تردید وجود دارد.
این دیدگاه که در اوتیسمْ نظریهٔ ذهن به طور طبیعی تکامل نمی یابد، اخیراً به چالش کشیده شده. با این حال، سیمون بارون کوهن در سال 1985 در رابطه با نظریه ذهنْ آزمایشی انجام داد که اکنون به چالش کشیده شده. او در مقابلِ کودکانی که در این مطالعه شرکت داشتند دو عروسک به نام های «سالی» و «آن» را به نمایش درمی آورْد؛ عروسک هایی که توسط عروسک گردانْ حرکت می کردند. در مقابلِ آن دو عروسکْ یک جعبهٔ دربسته و یک سبد که رویش پارچه کشیده شده بود قرار داشت. عروسکی که نامش «سالی» بود می آمد و یک توپْ داخل سبد می گذاشت و دوباره پارچه را روی سبد می انداخت و صحنه را ترک می کرد.
آنگاه عروسکی که نامش «آن» بود می آمد، و در غیاب «سالی»، توپ را از داخل سبد برمی داشت و داخل جعبه می گذاشت و درِ جعبه را می بست و از صحنه خارج می شد. سپس «سالی» به صحنه برمی گشت. آزمایش کننده از کودک می پرسید: « «سالی»، که الان می خواهد با توپش بازی کند، اولْ کجا به دنبال توپش خواهد گشت؟ داخل سبد؟ یا داخل جعبه؟» سه گروه کودک مورد آزمایش قرار گرفتند: 27 کودک معمولی، که انتظار می رفت نظریهٔ ذهن در آن ها به طور طبیعی تکامل یافته باشد، 14 کودک مبتلا به سندرم داون و 20 کودک مبتلا به اوتیسم. کودکانی که در پاسخ به سبد اشاره می کردند نظریهٔ ذهنِ درستی داشتند، چون می دانستند، اگرچه توپ اکنون در جعبه است، اما «سالی» از این واقعیت باخبر نیست، پس باید داخل سبد دنبال توپش بگردد.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "اوتیسم در کودکان چگونه است" هستید؟ با کلیک بر روی کسب و کار ایرانی, پزشکی، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "اوتیسم در کودکان چگونه است"، کلیک کنید.