هرچه به موعد انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا نزدیک تر می شویم به نظر می رسد که دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نهایتاً رقابت دوباره ای را بین جو بایدن و دونالد ترامپ کلید خواهند زد. اما در این بین بسیاری از کارشناسان، تحلیلگران و ناظران با مطرح شدن دوباره این دو چهره (بایدن و ترامپ)، موضوع افول و حتی ابتذال سیاست ورزی در آمریکا را مطرح می کنند و معتقدند ایالات متحده در یک وضعیت بی سابقه ای از سقوط سیاست ورزی قرار گرفته است.
به گزارش امسیرو، روزنامه ایران نوشت: هرچه به موعد انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا نزدیک تر می شویم به نظر می رسد که دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نهایتاً رقابت دوباره ای را بین جو بایدن و دونالد ترامپ کلید خواهند زد. اما در این بین بسیاری از کارشناسان، تحلیلگران و ناظران با مطرح شدن دوباره این دو چهره (بایدن و ترامپ)، موضوع افول و حتی ابتذال سیاست ورزی در آمریکا را مطرح می کنند و معتقدند ایالات متحده در یک وضعیت بی سابقه ای از سقوط سیاست ورزی قرار گرفته است، کما اینکه در همین رابطه وال استریت ژورنال با انتقاد شدید از دو نامزد دموکرات و جمهوری خواه نوشت، «آمریکا هرگز مجبور نبوده است بین دو نامزد اینقدر پیر یکی را انتخاب کند و هرگز در دوران مدرن انتخاب بین دو نامزد تا این اندازه منفور که قبلاً سابقه کار در کاخ سفید را داشته اند، دیده نشده است. هرگز یک کمپین انتخاباتی در دادگاه و با مجموعه ای از پرونده های جنایی که می تواند یکی از نامزدها، (ترامپ) را روانه زندان کند و یا با قضاوت های مدنی نامطلوبی روبه رو شود که می تواند تجارت خانوادگی او را فلج کند، انجام نشده است.»
این روزنامه آمریکایی به بررسی دقیق تر نامزدهای کنونی دو حزب مطرح آمریکا در انتخابات ریاست جمهور می پردازد و در همین حال، اشاره ای به شرایط سنی و سلامت جسمانی، فیزیک، ذهنی و عقلی جو بایدن دارد که موجب شده تا در ادامه خدمت او (بایدن) و حضورش در انتخابات پیش رو شک و تردید زیادی شکل بگیرد. به نوشته وال استریت ژورنال، «در چنین شرایطی کاندیداها باید رای دهندگانی را که بیش از هر زمان دیگری در سیاست مدرن و دوقطبی در هم شکسته شده اند، متقاعد کنند. این در حالی است که در سوی دیگر هم دروازه بانان رسانه های سنتی آمریکا نیز نسبت به گذشته، با مردمی که اخبار را از مجموعه روزافزون رسانه های اجتماعی دنبال می کنند، نفوذ کمتری دارند. لذا کنوانسیون های احزاب ملی توجه کمتری را از سوی رای دهندگان و شبکه های تلویزیونی به خود جلب کرده است و مشخص نیست که آیا روند معمول سه مناظره ریاست جمهوری قبل از انتخابات و تبادل معاونان رییس جمهور وجود خواهد داشت یا خیر.»
با توجه به آنچه گفته شد، «ایران» در گفت وگویی با فواد ایزدی، تحلیلگر ارشد مسایل آمریکا به بررسی چرایی ابتذال سیاست و سیاست ورزی در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده پرداخته است که در ادامه می خوانید؛
تنور انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 آمریکا در حالی هر روز داغ تر می شود که بسیاری از ناظران و کارشناسان و رسانه ها معتقدند با یک افول و ابتذال بی سابقه در سیاست و سیاست ورزی آمریکا مواجهیم، چراکه در یک سو، نامزدمحوری دموکرات ها یعنی جو بایدن پیرمردی است که ناتوانی جسمی و ذهنی اش عملاً از وی یک چهره فرتوت ساخته است که توانایی و قدرت درک مسایل را ندارد و در سوی دیگر دونالد ترامپی قرار دارد که به عنوان گزینه محوری جمهوری خواهان، خود را در قامت یک لمپن سیاسی نشان می دهد. با این حال بسیاری بر این باور هم هستند که جریان ابتذال سیاست و سیاست ورزی یک روند جهانی است، کما اینکه در انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین هم نهایتاً شاهد روی کار آمدن فردی هستیم که بسیاری در سلامت عقل و روان او شک دارند. آیا آنچه که در آمریکا روی می دهد امتدادی از روند جهانی است؟
خیر، من چنین تصوری ندارم. چند نکته مهم در سوال شما وجود داشت که هر کدام را باید جداگانه پاسخ داد. از انتخابات آرژانتین گفتید و لمپن بودن سیاسی شخصی مانند دونالد ترامپ؛ اتفاقاً این سبک از سیاست ورزی لمپنیستی دونالد ترامپ در زمان ریاست جمهوری او به عنوان یک شیوه در چند کشور معدود اجرا شد، کما اینکه در برزیل و همچنین در بریتانیا و اخیراً در آرژانتین برگزار شد و از دل آن کسانی مانند بولسونارو، بوریس جانسون و خاویر میلی به قدرت رسیدند. اما این چند کشور معدود هستند و یک روند جهانی نیست. به همین دلیل ابتذال سیاست و سیاست ورزی در آمریکا رویه ای است که ارتباطی به مناسبات و معادلات جهانی ندارد و اگر شاهد ابتذال سیاست و سیاست ورزی در کشورهایی مانند برزیل، آرژانتین و یا بریتانیا هم بوده ایم به دلیل کپی برداری از سبک لمپنی دونالد ترامپ بوده است. از طرف دیگر هنوز نمی توان با قاطعیت گفت که دونالد ترامپ به عنوان کاندیدای نهایی جمهوری خواهان انتخاب نشده است و این روند در تابستان سال آینده (شمسی) در کنوانسیون حزب جمهوری خواه مطرح خواهد شد چون طبق اخبارو گزارش های واصله، جمهوری خواهان فعلاً تمایلی ندارند که دونالد ترامپ گزینه قطعی آنها بشود، اما با توجه به روند کنونی این امکان وجود دارد که ترامپ را به جمهوری خواهان تحمیل کنند. به خصوص آنکه پرونده های دونالد ترامپ احتمالاً تا پیش از برگزاری انتخابات به صدور رای علیه وی منجر نخواهد شد.
بایدن چطور؟
بایدن هم همین طور. چون به دلیل شرایطی که برای جو بایدن وجود دارد این احتمال می رود که در چند ماه آینده اصلاً جانشین دیگری برای وی انتخاب شود. از طرف دیگر و در پاسخ به سوال قبلی تان باید به این نکته اشاره کرد که مشکل جو بایدن، پیری نیست. همان طور که به درستی اشاره کردید موضوع اصلی توانایی ذهنی و جسمی اوست. به هر حال دونالد ترامپ هم با جو بایدن فاصله سنی چندان زیادی ندارد و هر دو پیر محسوب می شوند. اما تفاوت در اینجاست که ترامپ توانسته است توانایی ذهنی و جسمی و فیزیکی خود را حفظ کند، در صورتی که اکنون توانایی های ذهنی و جسمی بایدن رو به تضعیف است. پس در مقام جمع بندی به سوال اولتان، معتقدم که روند ابتذال سیاست و سیاست ورزی یک روند جهانی نیست و مختص آمریکاست و اگر در برخی کشورهای معدود این اتفاق روی داده به دلیل تاسی از آمریکا بوده است.
اما چرایی این ابتذال در سیاست ورزی هم محل سوال است. واقعاً به چه دلیل آمریکا به چنین سطحی از ابتذال در سیاست ورزی رسیده است؟
دلایل متعددی وجود دارد.
مهم ترین دلیل چیست؟
بدون شک مهم ترین عامل دیکتاتوری، دو حزبی است که عملاً فضایی را شکل داده که در نهایت تنها دو حزب دموکرات و جمهوری خواه برای 330 میلیون نفر آمریکایی تعیین تکلیف می کنند. کشوری که یک جمهوری چند صد ساله دارد به جایی رسیده است که نمایندگان دیگر احزابی را که می توانند به عنوان گزینه های سوم، چهارم و پنجم به انتخابات راه پیدا کنند عملاً رد صلاحیت می کند. در حالی که اکنون نزدیک به 20 حزب فعال در آمریکا وجود دارد، اما دو حزب دموکرات و جمهوری خواه قوانین آمریکا را به نحوی نوشته اند که جز این دو حزب هیچ فرد دیگری توانایی به قدرت رسیدن ندارد. اساساً هیچ حزب دیگری این توان را ندارد. این دیکتاتوری دوحزبی هم به نحوی است که فردی که در راس قرار می گیرد برای سایر اعضا تصمیم گیری می کند و نتیجه چنین شرایطی ابتذال و سقوط در سیاست ورزی آمریکاست و 330 میلیون نفر در این کشور مجبور به انتخاب بین کاندید دو حزب هستند تا جایی که از یک سو بیش از 300 نفر از خود اعضای دموکرات نسبت به توانایی های جسمی و ذهنی جو بایدن برای ادامه کار و حضور در انتخابات ریاست جمهوری 2024 انتقاد دارند، اما کماکان وی حضور دارد و در سوی دیگر دونالد ترامپی قرار گرفته است که علاوه بر نزدیک به 400 میلیون دلار جریمه، پرونده های متعددی از فساد سیاسی تا فساد اخلاقی دارد، اما چون این دیکتاتوری دوحزبی عملاً سیستم انتخابات در آمریکا را در اختیار گرفته است، نهایتاً کسانی مانند بایدن و ترامپ اجازه حضور دارند.
سوال مهم تر اینجاست که چرا با وجود این سیستم دوحزبی در ادوار پیشین، روسای جمهوری وجود داشتند که قدوقواره آنها به مراتب بالاتر از جو بایدن پیر و دونالد ترامپ لمپن بود؟ چرا سال به سال و دوره به دوره و رییس جمهور به رییس جمهور شاهد افول و سقوط سیاست ورزی در آمریکا هستیم؟
دلیلش تغییر وضعیت جهان است که آن را باید در دو سطح دید؛ سطح اول موضوع تاثیر رسانه است. ببینید این گونه نیست که تصور کنیم روسای جمهور قبلی آمریکا هم بدون مشکل بوده اند. من از فساد سیاسی و اخلاقی دونالد ترامپ گفتم، اما در روسای جمهور قبلی آمریکا هم چنین فسادهایی وجود داشت. جان اف کندی به فساد گسترده مشهور بوده است.
روابط متعدد بیل کلینتون هم حواشی بسیاری برای او ایجاد کرد، اما چون در شرایط کنونی و در سال های اخیر شاهد رشد بی سابقه فضای مجازی و اطلاع رسانی هستیم، طبیعتاً این نوع پرونده ها و فسادهای سیاسی و اخلاقی یا اقتصادی افراد بیشتر رسانه ای می شود، وگرنه مهم تر از ترامپ؛ جان اف کندی، بیل کلینتون یا فرانکلین روزولت را داشتیم که هم پیر بود، هم مشکل جسمی داشت و روی ویلچر بود و نمی توانست راه برود و هم فساد اخلاقی داشت، چون روزولت در عین حالی که همسر داشت در خانه معشوقه اش فوت کرد. مساله اینجاست که ما در جهان رسانه قرار داریم به همین دلیل کوچک ترین فساد اخلاقی، سیاسی و اقتصادی سیاستمداران بشدت زیر ذره بین خواهد رفت و افکار عمومی با آنها برخورد می کند. در سطح دوم مساله مهم تری که وجود دارد این است که اساساً قدرت آمریکا در جهان چند قطبی رو به افول است.
این افول نقش آمریکا در جهان چندقطبی، چگونه باعث ابتذال در سیاست ورزی این کشور شده است؟
کمرنگ شدن قدرت آمریکا در فضای کنونی روابط بین الملل باعث شده است سطح سیاست ورزی آمریکایی ها محدودتر از گذشته باشد، اما نکته اینجاست که این محدودیت نوعی انسداد سیاسی را به وجود آورده و این انسداد سیاسی هم موجب شده است جمهوری خواهان با وجود آنکه تمایلی به حضور مجدد دونالد ترامپ ندارند اما در نهایت شاید به این جمع بندی برسند که وی تنها فردی است که می تواند رای آمریکایی ها را به نفع جمهوری خواهان جمع و بخشی از سیاست های این حزب را پیاده کند. در نتیجه احتمالاً به این گزینه تن بدهند. همین وضعیت برای دموکرات ها نیز وجود دارد، چون این حزب هم تصور دارد فعلاً کسی مانند جو بایدن نمی تواند سلطه دموکرات ها بر ساختار سیاسی آمریکا را ادامه دهد. البته اینجا دوباره تکرار می کنم اگر تا زمان برگزاری کنوانسیون حزب دموکرات که مانند جمهوری خواهان در تابستان سال آینده (1403) برگزار می شود، افت جدی، شدید و محسوس در توانایی های جسمی و ذهنی جو بایدن ایجاد شود، می توان به این سناریو هم فکر کرد که دموکرات ها واقعاً ناچار به جایگزینی فرد دیگری با وی باشند. لذا همان گونه که تکلیف دونالد ترامپ صددرصد برای جمهوری خواهان روشن نیست، تکلیف جو بایدن هم به صورت صددرصدی برای دموکرات ها روشن نیست.
با این حال سوال این است که حتی اگر گزینه های دیگری جای ترامپ و بایدن را در حزب دموکرات ها و جمهوری خواهان بگیرند وضعیت بهتر از الان خواهد بود و آیا واقعاً در صحنه سیاست ورزی آمریکا دست ایالات متحده برای معرفی گزینه ها و کاندیداهای بهتر خالی است؟
خیر، این گونه نیست که تصور کنیم دست جامعه سیاسی آمریکا برای ارایه و معرفی کردن کاندیداهای بهتر خالی باشد. همان گونه که گفتم، بیش از20 حزب فعال در آمریکا وجود دارد که هر کدام می توانند کاندیداهای خود را داشته باشند. از طرف دیگر چهره های نخبه و آکادمیک، اساتید دانشگاه و تحلیلگرانی که مشرف به حوزه سیاسی و بین الملل و اقتصادی باشند کم نیست، اما مساله ای که وجود دارد به دلیل همان دیکتاتوری دوحزبی و ساختار ریاستی درون دو حزب (جمهوری خواه و دموکرات)، روند باز و گسترده ای برای ورود این افراد به انتخابات وجود ندارد. قطعاً درون خود جمهوری خواهان افرادی باسوادتر، باهوش تر و حتی بدون فساد اخلاقی، سیاسی و اقتصادی وجود دارند، اما مساله اینجاست که آنها محبوبیتی مانند ترامپ برای جمع آوری رای ندارند، کما اینکه در آن سوی داستان هم گزینه های دیگری میان دموکرات ها برای جایگزینی با جو بایدن وجود دارد، اما اکنون دموکرات ها ریسک جایگزینی فرد دیگری با جو بایدن را نمی پذیرند.
چرا؟
چون دموکرات ها تصور می کنند، فعلاً در درون این حزب فرد دیگری که بتواند قدرت مقابله با دونالد ترامپ را داشته باشد، وجود ندارد. به هر حال بایدن یک بار در انتخابات سال 2020 توانسته است بر دونالد ترامپ پیروز شود. از طرف دیگر یک قانون یا رسم نانوشته در درون احزاب وجود دارد که رییس جمهور که از یک حزب برای دور دوم اعلام حضور کرده است را کنار نمی گذارند تا فرد دیگری را معرفی کنند. از طرف دیگر هم باید گفت که به دلیل حضور و نفوذ چهره های نزدیک به جو بایدن در دموکرات ها، فعلاً فضایی برای معرفی گزینه آلترناتیو وجود ندارد، وگرنه هم در میان دموکرات ها و هم در میان جمهوری خواهان و هم در نگاه کلان تر جدای از دیکتاتوری دو حزبی دموکرات و جمهوری خواه، گزینه های دیگری وجود دارند که می توانند بهتر از بایدن و ترامپ باشند.
اما در نهایت اگر جو بایدن و دونالد ترامپ به عنوان گزینه های نهایی دموکرات ها و جمهوری خواهان معرفی شوند با این افول و ابتذال در سیاست و سیاست ورزی شاهد کاهش مشارکت آمریکایی ها در انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 خواهیم بود یا خیر؟ اصلاً ابتذال در سیاست و سیاست ورزی آمریکا می تواند نقشی در کاهش یا افزایش مشارکت آمریکایی ها داشته باشد، چون به نظر می رسد همین چهره لمپنیسم ترامپ یک محرک جدی در میان آمریکایی ها قلمداد می شود؟
ببینید مساله میزان مشارکت در آمریکا همواره روندی بوده که چندان زیاد نبوده است. برای مثال در انتخابات کنگره آمریکا مشارکت 35 درصدی شکل گرفت، اما دیدید که مقامات آمریکایی در مورد میزان مشارکت انتخابات ایران چه گفتند. این در حالی است که کم مشارکت ترین انتخابات ایران با میزان مشارکت 41 درصدی 6 درصد بیشتر از مشارکت آمریکایی ها بوده است. موضوع دیگر این است که در بیشتر نظرسنجی ها اگرچه دونالد ترامپ جلوتر از جو بایدن بوده است اما به نظر می رسد ترامپ هم دیگر با انتقادات خود به سیستم، جذابیتی در میانه جامعه آمریکایی ایجاد نمی کند.
پایان خبر امسیرو
ابتذال آمریکایی – امسیرو
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "ابتذال آمریکایی – امسیرو" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "ابتذال آمریکایی – امسیرو"، کلیک کنید.