خلاصه کتاب رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری اثر ناجی پژمان ضیایی: بررسی پیوند هنر و فضا

کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» نوشته دکتر ناجی پژمان ضیایی، مثل یک پل می ماند که دو دنیای به ظاهر جدا از هم، یعنی موسیقی و معماری را به هم وصل می کند. این کتاب به ما کمک می کند تا بفهمیم چطور ریتم و هارمونی در ساختن فضاها و شهرهایی که هر روز توشون زندگی می کنیم، نقش بازی می کنند.

اصلا فکرش را می کردید که بین یک قطعه موسیقی دلنشین و ساختمانی که در آن قدم می زنیم، شباهت های عمیقی وجود داشته باشد؟ شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد، اما وقتی دقیق تر نگاه می کنیم، می بینیم که هم موسیقی و هم معماری، هر دو با مفاهیمی مثل ریتم، تناسب، تعادل و هارمونی سروکار دارند. دکتر ناجی پژمان ضیایی، استاد باسابقه معماری و شهرسازی، در این کتاب جذاب به سراغ همین ایده های بکر رفته و راهی برای دیدن شهر و ساختمان ها از لنز موسیقی پیش پای ما می گذارد. هدف این مقاله هم اینه که یک مسیر میانبر برای درک عمیق تر این کتاب فوق العاده براتون باز کنیم تا بدون اینکه نیاز به خوندن کلش باشه، بفهمید چی تو چنته داره. ما اینجا قرار نیست فقط یه معرفی ساده بکنیم، بلکه می خوایم تحلیل کنیم و ببینیم این کتاب چه گره هایی رو باز می کنه و چه دیدگاه های تازه ای بهمون می ده.

ریشه ها و ضرورت: چرا موسیقی در معماری نادیده گرفته شد؟

وقتی به فضاهای شهری و معماری اطرافمون نگاه می کنیم، دو چیز اساسی همیشه نقش پررنگی تو شکل دهی اون ها داشتن: صورت (همون ظاهر و فرم) و صدا. شاید کمتر کسی به این فکر کرده باشه که چیدمان یک ساختمان یا یک محوطه شهری، چقدر می تونه تحت تاثیر صدا باشه. مثلاً، یک فضا رو ممکنه جوری طراحی کنن که صدا توش کم بشه و آرامش برقرار باشه، یا برعکس، جوری بسازنش که صدا رو تقویت کنه و شور و هیجان توش موج بزنه. این موضوع کاملاً بستگی به این داره که اون فضا برای چی ساخته شده و کی قراره ازش استفاده کنه. دانش آکوستیک یا همون تنظیمات و ویژگی های صوتی، قدمتی به اندازه خود معماری و هنرهای نمایشی داره. یادمون باشه تو روم باستان برای تئاتراشون چقدر فکر شده بود تا صدا به بهترین شکل ممکن تو فضا پخش بشه و همه تماشاگرا بشنون.

اما متاسفانه، یه اتفاقی تو دانشگاه های ما افتاد که باعث شد این پیوند مهم کم کم از بین بره. واحد درسی موسیقی از رشته معماری حذف شد. همین حذف، یه خلاء بزرگ ایجاد کرد. معمارا و متخصصای شهرسازی دیگه اون ابزار آکادمیک و اون منبع غنی برای ایده پردازی که از موسیقی می تونستن بگیرن رو از دست دادن. انگار یه چشمشون رو بستن.

هدف اصلی دکتر ضیایی از نوشتن کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری»، دقیقاً جبران همین خلاءه. ایشون می خوان یک منبع کامل و مناسب برای همه کسایی که تو حوزه معماری، شهرسازی و موسیقی کار می کنن یا درس می خونن، فراهم کنن تا بتونن به یک درک مشترک و عمیق از مفاهیم بین این دو رشته هنری برسن. به قول معروف، می خوان به معمارا یاد بدن که چطور با گوشاشون طراحی کنن! البته ناگفته نماند، برای اینکه بتونید از این کتاب حسابی استفاده کنید و نوشتارهاش رو بهتر بفهمید، بهتره یکم هم با اصول و مفاهیم پایه ای موسیقی آشنا باشید. نگران نباشید، خیلی هم پیچیده نیست!

مروری بر مبانی نظری کتاب: هم راستا نمودن مفاهیم موسیقی و معماری

خب، حالا بیایید بریم سراغ هسته اصلی کتاب و ببینیم دکتر ضیایی چطور مفاهیم موسیقی و معماری رو کنار هم می چینه. ایده محوری اینه که آیا میشه مفاهیم پایه و اساسی این دو رشته هنری رو با هم هم راستا کرد؟ آیا میشه از یک زبان مشترک برای تحلیل و خلق استفاده کرد؟

مفاهیم بنیادی: زبان مشترک هنر و فضا

کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» می خواد بهمون نشون بده که چطور میشه مفاهیم انتزاعی موسیقی رو به کالبد ملموس معماری ترجمه کرد. این فقط یه تشبیه سطحی نیست؛ نویسنده عمیقاً بررسی می کنه که چطور عناصر بنیادین هر دو هنر، از جمله ریتم، هارمونی، تنالیته، و ساختار، می تونن به هم مرتبط بشن. مثلاً، چطور یک ریتم موسیقایی می تونه خودش رو در توالی فضاها، تکرار المان ها یا حتی ضرب آهنگ حرکت تو یک بنا نشون بده. این بخش از کتاب، دروازه ای برای فکر کردن به معماری، نه فقط با چشم، بلکه با گوش و حسِ ریتم است.

مخاطبان اصلی کتاب: چه کسی باید این کتاب را بخواند؟

این کتاب فقط برای یک گروه خاص نوشته نشده، بلکه مخاطبان متنوعی رو هدف قرار داده که هر کدوم می تونن بهره های مختلفی ازش ببرن:

• دانشجویان معماری و شهرسازی: اگه دنبال ایده های جدید برای پروژه های طراحی تون هستید یا می خواید پایان نامه ای با رویکرد بین رشته ای بنویسید، این کتاب براتون مثل گنج می مونه.
• اساتید و پژوهشگران: این کتاب یک منبع عالی برای تعمیق بحث ها و ارائه دیدگاه های نو در کلاس های درس یا تحقیقات آکادمیک هست.
• معماران و شهرسازان حرفه ای: اگر دنبال راهی برای خلاقیت بیشتر تو کارهاتون هستید و می خواید پروژه هایی با حس و حال متفاوت خلق کنید، «رهیافت موسیقی…» می تونه الهام بخش باشه.
• موسیقیدانان و هنرمندان: برای اونایی که می خوان از ابعاد فضایی و بصری در موسیقی خودشون استفاده کنن یا به دنبال درک عمیق تر از ارتباط هنرها هستن، این کتاب یک مسیر جذاب رو نشون می ده.
• علاقه مندان به مباحث بین رشته ای: اگه کنجکاوید بدونید چطور رشته های مختلف علمی و هنری با هم ارتباط برقرار می کنن، این کتاب یک نمونه بی نظیر برای شروع هست.

نکات مهم برای درک بهتر: کلیدهای ورود به دنیای کتاب

همونطور که قبل تر هم گفتیم، برای اینکه حسابی از این کتاب لذت ببرید و بتونید مفاهیمش رو به طور کامل هضم کنید، بد نیست که یکم با مفاهیم پایه ای موسیقی آشنا باشید. مثلاً بدونید ریتم چیه، هارمونی چطور کار می کنه، یا فرم های موسیقایی چه ساختاری دارن. این آشنایی باعث میشه وقتی نویسنده از یک صدایی یا آرتیکولاسیون در معماری حرف می زنه، دقیقاً بدونید چی رو به چی تشبیه کرده و عمیق تر به موضوع پی ببرید. اما نگران نباشید، حتی اگه اطلاعات موسیقایی تون کمه، باز هم می تونید از دیدگاه های نوآورانه کتاب بهره ببرید و مفاهیم کلی رو درک کنید.

نظریه دن فدورکو: ترجمان موسیقایی کالبد معماری

یکی از نقاط عطف کتاب دکتر ضیایی، معرفی و بسط نظریه دن فدورکو هست. فدورکو یکی از معماران معاصر و مهمیه که تحقیقات خیلی ارزشمندی تو زمینه اینکه چطور میشه موسیقی رو به یک زبان قراردادی به معماری تبدیل کرد، انجام داده. روش فدورکو خیلی جالبه؛ اون برای هر ویژگی و مشخصه موسیقایی، یه معادل کالبدی در معماری در نظر گرفته که بیشترین شباهت و قرابت رو به اون مفهوم موسیقایی داره.

مثلاً تو سیستم ترجمه فدورکو:

• قدرت صدا تو موسیقی به اندازه تو معماری ربط داده میشه.
• نوع ساز به حجم.
• نظم به شیوه استقرار.
• تن یا آهنگ به رنگ.
• و تنالیته به بافت نسبت داده میشه.

یعنی انگار فدورکو یه فرهنگ لغت ساخته که باهاش میشه موسیقی رو به معماری ترجمه کرد!

ویژگی های عمومی ترکیبی: تقارن و شادابی در فضا

فدورکو شباهت های بین معماری و موسیقی رو تو دو دسته اصلی تقسیم بندی می کنه: ویژگی های عمومی ترکیبی و ویژگی های اختصاصی ترکیبی.

تو دسته ویژگی های عمومی ترکیبی، فدورکو مفاهیم ساده تر و کلی تر رو مقایسه می کنه:

• یک صدایی (مونو) و دو صدایی (استریو) در موسیقی رو به تقارن و عدم تقارن در معماری تشبیه می کنه. فکر کنید یک ملودی ساده و بدون همراهی، چقدر شبیه یک نمای متقارن و موزون می تونه باشه، و برعکس، یک قطعه پیچیده با صداهای چندلایه، چقدر به یک ترکیب نامتقارن و پویا شباهت داره.

• تمپو (سرعت اجرا) و باس (صدای بم) رو با شادابی و سازه در معماری نزدیک می دونه. یک فضای شاداب و پرانرژی ممکنه مثل یک قطعه با تمپو بالا باشه، در حالی که ساختار اصلی و پایه های بنا، مثل صدای عمیق و محکم باس، زیربنای همه چیز رو تشکیل می ده.

ویژگی های اختصاصی ترکیبی: مدول، تناسبات و مفصل بندی

اما بحث به اینجا ختم نمیشه! فدورکو تو دسته ویژگی های اختصاصی ترکیبی، خیلی ریزبینانه تر مفاهیم موسیقایی رو با جزئیات معماری مقایسه می کنه:

• میزان در موسیقی (همون که ضرب آهنگ رو نشون می ده) رو به مدول در معماری نسبت می ده. مدول همون واحد اندازه گیری تکرار شونده در طراحی معماریه که نظم و تناسب رو ایجاد می کنه.

• ریتم (تکرار منظم الگوها) رو معادل تناسبات در معماری می دونه. تناسبات همون روابط ابعادی بین اجزای یک بنا هستن که زیبایی و هماهنگی رو به وجود میارن.

• خط برگشت موسیقی به تکرار تو معماری ترجمه میشه. تکرار یک عنصر، یک فرم یا یک ایده در فضا، حس ریتم و وحدت رو القا می کنه.

• آرتیکولاسیون (شیوه اجرای نت ها و اتصالشون به هم) رو با مفصل بندی در معماری مقایسه می کنه. مفصل بندی به این معنیه که چطور اجزای مختلف یک ساختمان به هم وصل میشن و چه ارتباط بصری ای بینشون برقرار میشه.

• اختلاط صدا (Blending) رو با لایه بندی و تن آهنگ رو با رنگ یا نور در معماری برابر می دونه. فکر کنید چطور لایه های مختلف یک دیوار یا سقف، مثل لایه های مختلف صدای سازها تو یک ارکستر، با هم ترکیب میشن و یک ترکیب کلی رو می سازن.

فدورکو حتی تو بحث آرتیکولاسیون به جزئیات بیشتری هم پرداخته و انواع آرتیکولاسیون رو به انواع مفصل بندی ترجمه کرده. مثلاً:

• لگاتو (نت های پیوسته و روان) به مفصل بندی ملایم در معماری.

• اجرای کامل نت به مفصل بندی مشخص.

• استاکاتو (نت های کوتاه و جدا از هم) به جداسازی متمایز.

• و آکسان (تاکید روی نت) به مفصل بندی منفصل در معماری ترجمه شده. این یعنی یک فضا می تونه مثل یک قطعه موسیقایی، با جزئیات مختلفش، حس های متفاوتی رو منتقل کنه.

ساختار قطعه موسیقایی در معماری: از ورودی تا خروجی

شاید یکی از خلاقانه ترین بخش های نظریه فدورکو، تشبیه ساختار یک قطعه موسیقایی به ساختار فضایی یک بنا باشه. اگه یک قطعه موسیقی رو از درآمد (مقدمه)، ترانه ها (بخش های اصلی)، وصل (بخش های انتقالی)، همصدایی (کرال یا اوج) و محو شدن (پایان) تشکیل شده بدونیم، فدورکو ما به ازای این بخش ها رو تو معماری این طور می بینه:

عنصر در قطعه موسیقایی	معادل در معماری (از دید فدورکو)
درآمد	ورودی
ترانه ها	فضاهای ثانوی
وصل	فضای واسط
همصدایی (کرال)	فضای اصلی
محو شدن	خروجی

این مقایسه نشون می ده که چطور یک طراح می تونه با الهام از ساختار یک قطعه موسیقی، یک تجربه فضایی پیوسته و روایی رو برای کاربراش خلق کنه؛ درست مثل یک آهنگ که از ابتدا تا انتها، شنونده رو با خودش همراه می کنه.

ساختار محتوایی کتاب: فصول و مفاهیم کلیدی

کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» یک ساختار منظم و منطقی داره که خواننده رو قدم به قدم با خودش همراه می کنه. این کتاب تو شش فصل اصلی و یک بخش منابع و مآخذ، به بررسی عمیق پیوند بین موسیقی، معماری و شهرسازی می پردازه. بیایید یه نگاهی بندازیم به هر فصل و ببینیم توش چه خبره.

فصل اول: پیشگفتار

این فصل مثل نت اول یک قطعه موسیقیه؛ مقدمه ای کوتاه و جذاب که زمینه رو برای ورود به بحث اصلی فراهم می کنه. نویسنده اینجا به اهمیت موضوع و ضرورت پرداختن به رابطه بین موسیقی و معماری اشاره می کنه و یک دید کلی از آنچه قرار است در ادامه بررسی شود، ارائه می ده. این پیشگفتار، خواننده رو برای پذیرش ایده های نو و بین رشته ای آماده می کنه.

فصل دوم: رابط فرم و موسیقی

تو این فصل، نویسنده عمیق تر وارد بحث میشه و بنیان های نظری ارتباط بین فرم های بصری (معماری) و شنیداری (موسیقی) رو بررسی می کنه. اینجا به این سوال پاسخ داده میشه که اصلاً چطور میشه بین چیزی که می بینیم و چیزی که می شنویم، یک ارتباط منطقی پیدا کرد؟ این فصل بیشتر روی مفاهیم انتزاعی تمرکز داره و سعی می کنه ریشه های این پیوند رو تو فلسفه هنر و زیبایی شناسی پیدا کنه.

فصل سوم: رابطه بین موسیقی و معماری

این فصل میشه گفت قلب کتابه! اینجا بحث تعمیق پیدا می کنه و نویسنده با جزئیات بیشتر به بررسی ارتباط مستقیم و عمیق بین این دو هنر می پردازه. احتمالاً نظریه هایی مثل دن فدورکو و مثال های بیشتری از چگونگی ترجمه مفاهیم موسیقی به معماری در این فصل ارائه میشه. اینجاست که می فهمیم چطور ریتم یک ملودی می تونه تو ریتم ستون ها یا پنجره های یک ساختمان خودش رو نشون بده.

فصل چهارم: موسیقی و فرم شهر

موضوع فقط به ساختمون ها محدود نمیشه! این فصل دیدگاه رو گسترش می ده و از مقیاس معماری، پا رو فراتر می گذاره و به مقیاس شهرسازی می رسه. چطور موسیقی می تونه تو شکل گیری کالبد یک شهر، بافت های شهری و حتی فضاهای عمومی شهری نقش داشته باشه؟ آیا میشه یک شهر رو مثل یک سمفونی بزرگ دید که هر خیابان و هر میدان، بخشی از هارمونی کلی اونه؟ این فصل به این سوالات پاسخ میده و ایده هایی برای طراحی شهری الهام گرفته از موسیقی ارائه می کنه.

فصل پنجم: تجلی فضا در موسیقی

شاید این فصل از زاویه برعکس نگاه می کنه؛ یعنی نه اینکه چطور موسیقی روی فضا تاثیر می گذاره، بلکه چطور فضا و ابعاد فضایی تو ساختارهای موسیقایی خودشون رو نشون می دن. آیا یک قطعه موسیقی می تونه حس فضایی خاصی رو ایجاد کنه؟ آیا میشه تو یک ملودی، حس گشایش یا بستگی، عمق یا ارتفاع رو حس کرد؟ این فصل به این مفاهیم پیچیده و جذاب می پردازه.

فصل ششم: جمع بندی و ارائه مدل مفهومی

فصل آخر، مثل بخش پایانی یک سمفونی، همه بخش های قبلی رو جمع بندی می کنه. نویسنده تو این فصل، نتیجه گیری نهایی خودش رو ارائه میده و مهم تر از اون، یک چهارچوب نظری یا مدل مفهومی جدید رو معرفی می کنه. این مدل می تونه به عنوان یک ابزار کارآمد برای پژوهشگران، دانشجویان و متخصصان عمل کنه تا بتونن رابطه بین موسیقی و معماری رو بهتر تحلیل و درک کنن و حتی ازش برای طراحی های خودشون استفاده کنن. این مدل یک راهنمای عملی برای پیاده سازی ایده هایی هست که تو فصل های قبل مطرح شده.

منابع و مآخذ

بخش منابع و مآخذ هم برای هر کار علمی و پژوهشی، خیلی مهمه. این بخش به پژوهشگران نشون میده که نویسنده از چه کتاب ها، مقالات و منابعی برای نگارش اثرش استفاده کرده. این اعتبار علمی کتاب رو بالا می بره و راه رو برای تحقیقات بیشتر برای علاقه مندان باز می کنه.

چرا این کتاب مهم است؟ نقاط قوت و تمایز «رهیافت موسیقی…»

خب، شاید بپرسید بین این همه کتاب و مقاله تو حوزه معماری و هنر، چرا باید به این کتاب خاص توجه کنیم؟ جوابش رو با چند تا دلیل منطقی بهتون می گم:

رویکرد بین رشته ای و نوآورانه

این کتاب از اون دست آثاری هست که پا به حوزه های کمتر بررسی شده می گذاره. ارتباط بین موسیقی و معماری، تو ادبیات فارسی خیلی کم مورد توجه قرار گرفته و دکتر ضیایی با یک رویکرد کاملاً نوآورانه، این خلأ رو پر کرده. این یعنی شما با یک دیدگاه تازه طرف هستید که می تونه جرقه های جدیدی تو ذهن تون بزنه.

ارائه چهارچوبی مدون و قابل فهم

همونطور که دیدیم، کتاب فقط به کلی گویی بسنده نمی کنه. نظریاتی مثل نظریه دن فدورکو رو با جزئیات کامل و به شکلی مدون و قابل فهم توضیح می ده. یعنی اگرچه موضوع عمیق و پیچیده ست، اما نویسنده تونسته اون رو به زبان ساده و با یک ساختار منظم ارائه بده که هم متخصصان و هم دانشجویان تازه کار می تونن ازش استفاده کنن.

پوشش نظریات مهم و کلیدی

کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» فقط یک ایده شخصی نیست؛ بلکه به خوبی نظریات مهم و کلیدی تو این زمینه رو پوشش میده. این یعنی شما با مطالعه این کتاب، با ریشه ها و پایه های علمی این رویکرد هم آشنا میشید و می تونید به منابع اصلی دسترسی پیدا کنید. این برای پژوهشگران خیلی ارزشمنده.

یکی از مهم ترین نقاط قوت کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری»، توانایی آن در تبدیل مفاهیم انتزاعی موسیقی به راهکارهای ملموس و قابل اجرا در طراحی معماری و شهری است. این کتاب پلی ارتباطی میان دو دنیای هنری ایجاد می کند و افق های جدیدی برای خلاقیت باز می کند.

اهمیت به عنوان منبع آکادمیک و کاربردی

این کتاب هم برای فضای آکادمیک (دانشگاه ها و مراکز پژوهشی) مناسبه و هم برای کاربرد عملی. یعنی هم می تونه به عنوان یک منبع درسی و مرجع برای پایان نامه ها و مقالات استفاده بشه، و هم معماران و شهرسازان حرفه ای می تونن ایده ها و چهارچوب های اون رو تو پروژه های واقعی شون پیاده کنن. این ویژگی، ارزش کتاب رو دوچندان می کنه.

درباره نویسنده: دکتر ناجی پژمان ضیایی

پشت هر کتاب ارزشمندی، یک نویسنده متخصص و باتجربه قرار داره. دکتر ناجی پژمان ضیایی، نویسنده کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری»، یکی از همین افراد هستند که با سابقه علمی و پژوهشی درخشان خود، به این اثر اعتبار ویژه ای بخشیده اند.

بیوگرافی مختصر و جایگاه علمی

دکتر ناجی پژمان ضیایی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام آباد غرب هستند. این جایگاه آکادمیک، نشان از تخصص و اعتبار ایشان در زمینه شهرسازی و معماری دارد. ایشان با سال ها تدریس و پژوهش در این حوزه ها، دانش و تجربه عمیقی کسب کرده اند که در نگارش این کتاب به وضوح مشهود است.

تحصیلات تخصصی: پایه های قوی دانش

ایشان دارای مدرک دکتری تخصصی شهرسازی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران (سال های ۱۳۹۲-۱۳۹۵) و کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (سال های ۱۳۷۴-۱۳۸۱) هستند. این ترکیب تحصیلی (کارشناسی ارشد معماری و دکتری شهرسازی) به ایشان دیدگاهی جامع و بین رشته ای در تحلیل فضاهای کالبدی و برنامه ریزی شهری بخشیده است. این دانش گسترده، به ایشان اجازه داده تا ارتباطات پیچیده بین هنرها و علوم مختلف را درک و تشریح کنند.

سوابق استادی و فعالیت های پژوهشی

دکتر ضیایی به عنوان استادیار در دانشگاه آزاد اسلامی مشغول به فعالیت هستند و در طول سالیان متمادی، مقالات و تالیفات متعددی در ژورنال های تخصصی داخلی و بین المللی و همچنین کنفرانس های مختلف ارائه کرده اند. از جمله حوزه های پژوهشی ایشان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها: ایشان مقالاتی در زمینه استفاده از انرژی خورشیدی به روش غیرفعال (مانند دیوار ترومب) و بهینه سازی حرارتی جدارها در اقلیم سرد منتشر کرده اند که نشان دهنده توجه ایشان به پایداری و طراحی سبز است.

• مباحث نظری شهرسازی و معماری: مقالاتی با موضوعاتی چون نقش آرمانشهرگرایی، بازآفرینی شهری، بررسی هویت شهرهای ایران در عصر جهانی شدن، و تبیین مفاهیم محصوریت فضایی در معماری از جمله فعالیت های پژوهشی ایشان است. این مقالات نشان می دهند که ایشان در عمق مباحث نظری معماری و شهرسازی نیز صاحب نظر هستند.

• تکنولوژی در معماری و شهرسازی: ایشان به موضوعات نوین مانند هوشمندسازی اشیاء در راستای ارتقای پایداری زیست محیطی فضاهای شهری و واقعیت افزوده در فضاهای شهری نیز پرداخته اند.

• روانشناسی محیطی و تعاملات اجتماعی: مقالاتی درباره تاثیر مولفه های کالبدی فضای شهر بر سلامت روان شهروندان و افزایش حضورپذیری و تعاملات اجتماعی در فضاهای آموزشی و مسکونی، نشان دهنده دیدگاه انسانی و اجتماعی ایشان در طراحی است.

تالیفات ایشان هم شامل کتاب «بازتعریف فضا در قلمرو فراسطح» (۱۴۰۲) و همین کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» (۱۴۰۰) است که همگی در راستای گسترش دانش و بینش در حوزه های تخصصی ایشان هستند. این سابقه درخشان، به خواننده اطمینان می دهد که با اثری علمی و معتبر از یک متخصص واقعی طرف است.

نتیجه گیری

در نهایت، کتاب «رهیافت موسیقی به شکل دهی کالبد شهر و معماری» اثر ارزشمند دکتر ناجی پژمان ضیایی، یک نقطه عطف تو ادبیات فارسی در زمینه ارتباط بین هنرها، به خصوص موسیقی و معماری، محسوب میشه. این کتاب فقط یه تئوری خشک و خالی نیست؛ بلکه یک چهارچوب عملی و فکری به ما میده تا بتونیم دنیا رو جور دیگه ای ببینیم و فضاها رو با گوش جان بشنویم.

این کتاب بهمون یادآوری می کنه که معماری و شهرسازی فقط درباره فرم ها و مصالح نیستند، بلکه درباره حس و حال، ریتم زندگی و هارمونی ای هستند که تو فضای اطراف ما جریان داره. با خوندن این کتاب، دیدگاه معماران و شهرسازان می تونه از یک دید صرفاً بصری، به یک دید چندحسی ارتقا پیدا کنه و موسیقیدانان هم می تونن ابعاد فضایی رو تو کارهای خودشون بیشتر لمس کنن.

اگه دانشجو یا استادی هستید که دنبال منابع نوآورانه می گردید، اگه معمار یا شهرسازی هستید که می خواید پروژه هاتون رو با روح و حس بیشتری آمیخته کنید، یا اگه فقط یه آدم کنجکاوید که به ارتباط بین هنرها علاقه مندید، حتماً مطالعه این کتاب رو بهتون پیشنهاد می کنم. این کتاب ارزش افزوده ی خیلی زیادی داره و می تونه دریچه ای نو به دنیای جذاب پیوند موسیقی و معماری براتون باز کنه. باورش سخته ولی گاهی یک ساختمان، خودش یک موسیقی نادیدنیه!