جمجمه های کریستال: یادگاری آدم فضایی ها یا شاهکار یک خیال پردازی؟

خبرگزاری امسیرو- محمدامین پورحسینقلی: چند وقت پیش وقتی داشتم فیلم ایندیانا جونز و جمجمه کریستالی را تماشا می کردم (در حقیقت برای پنجمین بار و همراه یکی از دوستانم) ناگهان دوستم پرسید: «می دونی این جمجمه ها واقعی هستن؟ آدم فضایی ها اونا رو گذاشتن که به ما پیام بدن!» برای لحظه ای حس کردم خودم هم وسط یک ماجراجویی فانتزی هستم. اما بعد به این فکر کردم که اگر آدم فضایی ها این قدر باهوش بودند که از کهکشان های دور به زمین بیایند چرا باید به جای یک پیام واضح مثل «سلام ما این جا هستیم» جمجمه ای کریستالی به جا بگذارند که بیشتر شبیه وسیله دکوراسیون منزل به نظر می رسد؟

فیلم ایندیانا جونز و جمجمه کریستالی با ترکیب افسانه های مرموز ماجراجویی های هیجان انگیز و البته یک چاشنی آدم فضایی توجه همه را به این جمجمه های مرموز جلب کرد. در این فیلم جمجمه ای کریستالی نه تنها کلید رمزگشایی اسرار یک تمدن گمشده بود بلکه ارتباطی مستقیم با موجودات فرازمینی داشت. اما آیا این افسانه فقط یک تخیل هالیوودی است یا واقعا چیزی پشت آن نهفته؟

جمجمه های کریستال: واقعیت یا تخیل آدم فضایی؟

افسانه ها می گویند جمجمه های کریستال اشیایی باستانی اند که توسط تمدن های گمشده یا شاید حتی آدم فضایی ها ساخته شده اند. باورمندان معتقدند که این جمجمه ها قدرت هایی جادویی دارند: از شفای بیماری ها گرفته تا برقراری ارتباط با دنیای دیگر. اما نکته اینجاست: چرا کسی باید برای برقراری ارتباط با ما از جمجمه استفاده کند؟ آیا پیامی واضح تر مثل یک دفترچه راهنمای «چگونه با آدم فضایی ها دوست شویم» نمی توانست بهتر باشد؟

دانشمندان بار ها جمجمه های کریستال را بررسی کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که بیشتر این اشیاء نه تنها باستانی نیستند بلکه در قرن نوزدهم توسط هنرمندان ماهر اروپایی ساخته شده اند. خطوط تراش روی این جمجمه ها نشان می دهد که از ابزار های مدرن برای ساختشان استفاده شده است. به عبارت دیگر این جمجمه ها بیشتر شبیه به وسایل دکوری هستند تا اشیاء فضایی.

اما چرا مردم به این داستان ها باور دارند؟ جواب ساده است: رازآلودگی همیشه جذاب است. ایده اینکه این جمجمه ها با آدم فضایی ها ارتباط دارند تخیل ما را تحریک می کند. وقتی کسی می گوید: «این جمجمه ها کلید اسرار کیهانی اند» ذهن ما بلافاصله به سمت ماجراجویی های ایندیانا جونز و دنیا های ناشناخته می رود.

قدرت های جادویی یا تأثیر پلاسیبو؟

یکی از ادعا های مشهور درباره جمجمه های کریستال توانایی شفابخشی آنهاست. گفته می شود که قرار دادن این جمجمه ها در اتاق می تواند انرژی های منفی را دفع کند یا سلامتی شما را بهبود ببخشد. اما هیچ شواهد علمی برای این ادعا ها وجود ندارد. اگر هم کسی بعد از استفاده از این جمجمه ها احساس بهتری پیدا کند احتمالاً تأثیر پلاسیبو است؛ یعنی اثر روانی باور به چیزی که واقعاً وجود ندارد.

آدم فضایی ها: دوست داران کریستال؟

بیایید برای لحظه ای فرض کنیم که آدم فضایی ها واقعاً این جمجمه ها را به جا گذاشته اند. آیا این منطقی است که تمدنی پیشرفته که توانسته از کهکشان های دور به زمین بیاید تنها هدیه اش به بشریت چند جمجمه کریستالی باشد؟ آن هم بدون هیچ دفترچه راهنمایی که بگوید چگونه از جمجمه برای ارتباط با ما استفاده کنید؟ اگر آدم فضایی ها می خواستند با ما ارتباط برقرار کنند شاید بهتر بود یک وسیله کاربردی تر مثل یک دستگاه ترجمه زبان جهانی یا یک منبع انرژی بی نهایت به جا می گذاشتند. اما خب شاید هم آنها واقعاً عاشق هنر های دکوراتیو بودند!

جمجمه های کریستال چه واقعی باشند و چه ساختگی یکی از جذاب ترین افسانه های معاصرند. این اشیاء با ظاهری زیبا و رازآلود تخیل ما را به بازی می گیرند و به ما اجازه می دهند دنیایی از آدم فضایی ها تمدن های گمشده و قدرت های جادویی را تصور کنیم. اما دفعه بعد که کسی با شور و هیجان گفت: «این جمجمه ها ثابت می کنن که ما تنها نیستیم!» لبخند بزنید و بگویید: «یا شاید فقط یه کاردستی قشنگ باشن که یه هنرمند حوصله اش سر رفته بود!» و اگر واقعاً دنبال اسرار کیهانی هستید شاید بهتر باشد به جای جمجمه از ناسا شروع کنید!